Çarşamba, Nisan 11, 2007

Kerkük ve Diyarbakır, ikisi de Bizimdir

KURTLAR VADiSi KERKÜK
Savaş Nurettin
Yabancı uşaklığıyla küstahlık cesareti bulan peşmerge elebaşısı Barzani, resmi muhatap kabul edilmeyince Türkiye'den ilgi görmek için yırtınıyor. Önce propaganda araçlarıyla Kerkük'ün Türklüğünü tartışmalı hale getirerek sonra da Kerkük nüfus kayıtlarını ve demografik yapısını değiştirerek, ardından da ABD' nin iflas vitrin demokrasisi sahte seçimleriyle, siyasi ve hukuki statüsünü de değiştirmeye çalışan peşmerge elebaşları Talabani ve Barzani' nin hezayanı, bu gelişmeler karşısındaki dirayetli ve rasyonel çabalarla uluslar arası muhatap kabul edilen Kerkük'ün en güçlü milli ve siyasi otoritesi Irak Türkmen Cephesi'nin referandumu engelleme girişimlerinin sonuç vermeye başladığının ispatıdır. Gerek normalleştirme gerekse de referandum, anayasada yer almasına karşılık hem dünyaca hem de Irak meclisindeki etkili farklı gruplarca kabul görmemesi sonucu uygulama imkanı bulamamaktadır.
Kerkük'ün siyasi statüsünü değiştirerek işgal etme planının bozulmasının yarattığı hayal kırıklığının sonucunda başvurulan Diyarbakır'ı Kerkük'ün alternatifi tarifi kadar daha tehlikeli bir siyaset olamaz. Çete zihniyetiyle özellikle Türkiye Cumhuriyeti gibi büyük devletlerle, sadece toplumların zararına sonuçlar verecek bu siyaset, savaşa sebebiyet verecek ve ülkeleri bölgesel çatışmalara sürüklemeyi amaçlamaktadır. Nitekim Irak'taki çatışmaların ve kötü gidişatın en büyük körükleyicileri de peşmerge elebaşları olmuştur. Buna karşılık bütün provokatif bölücü yatırımlara karşı Irak Türkmen Cephesini zayıflatmayı ve Kerkük'ün siyasi işgalini başaramayan peşmerge siyaseti, ABD-Buş Irak siyaseti ile eş orantılı iflas etmiştir. ABD işgal siyaseti ile elde ettikleri kazanımlarını, iflas eden Irak işgal politikası ile birlikte garanti edilememesi, çatışmaları körükleme ve bölgesel krize sebebiyet verecek politikalara yöneltmiştir. Normalleştirme ve Kerkük referandumu, anayasada yer aldığı takvim engellerle karşılaşmamış olsaydı, bugünkü tablo Barzani için daha pembe olurdu. Kerkük'ü referandum ile işgal politikasının başarısızlığını gösteren diğer bir veri de peşmerge siyaseti yanlısı , Irak Türkmen Cephesi karşıtı propaganda araçlarıyla sindirmeye çalışan, eleştiren ve engel teşkil eden siyasi, sivil, medyatik çabaların terk edilerek rota değiştirmesidir. Artık Kerkük konusunda ilk defa Irak Türklerini muhatap kabul etme zorunluluğu da idrak edilmektedir. Bu aynı zamanda Türkmenlerin azınlık statüsü iddialarının yerini asli kurucu unsur statüsüne terk ettiği ve Kerkük'ün sadece Irak'a terk edilecek bir konu olmadığı, bölge ülkelerinin de resmi katılımını gerektirdiği sonucunu da doğurmaktadır.

Bölgesel tehdit oluşturan gelişmeler ise, ilgili ülkelerin Kerkük merkezli bir kıvılcımın yayılma tehlikesi karşısında caydırıcı askeri müdahaleleri, Irak genelinde yeni politikaların ihdasını da beraberinde getirecektir.