Savas NURETTIN
İşgalin üçüncü yıldönümünde Irak
(birinci bölüm)
Ordusuz ve Yetkisiz Hükümet
Irak’taki gelişmeler dikkate alındığında, bütün umut verici motivasyonlara rağmen hatta kimi zaman rutuşlu tabloların tersine bir manzara ortaya çıkmaktadır.
Umutlar, Irak seçimlerinin üzerinden sadece üç ay geçmiştir ki yeni mezhep patlamalarıyla dağılmaya başladı. Aralık 2005 seçimleri, Irak’ın egemenliğini geri kazandıracak, yeni daimi hükümeti ve idari altaypısını oluşturacaktı.
Seçimlerin hemen ardından Talabani’nin imzasıyla bir başbakan krizi, hükümet kurma çalışmalarının kötü gidişatını başlattı. Manşetler, içişleri bakanlığının gölgesindeki şii işkence hücerelerine ayrıldı. Yüzlerce saldırıyı, arkasında Kürt peşmergelerin bulunduğu Samarra camii patlaması takip etti. Sünni camilere karşı saldırılar ve ülkenin hertarafında meydana gelen ABD karşıtı gösteriler sadece medyaya yansıyan gelişmelerdi.
Medyanın saklamaya çalıştığı gelişmeler uzun vaadede daha tehlikeli boyuttadır.
Bunların başında Türkmen petrol şehri Kerkük’ün gelecekte kurulacak sözde devletin iktisadi temelini oluşturması hevesiyle Kürtleştirilmesi gelmektedir.
Ülkenin temel ihtiyaçları, elektrik, yakıt ve su dağıtımının gittikçe yozlaşmasından işsizliğe, göçün her gün biraz daha artmasından bilim adamlarının vurulmasına kadarki gelişmeler ülkeyi, geleceği belirsiz karanlık bir tünele dönüştürmektedir.
Bütün bunları engelleyecek hükümet, hiç bir zaman ne gerekli otoriteye ne de güvelik birimlerine tam anlamıyla sahip olamadı.
Irak Ordusu
Irak ordusu tamamıyla ABD ordu komutasındaki işgal planına entegre edilmiştir. Ordunun ne hava takviyesi, ağır silahları ve zırhlı araçları ne de çatışan birliklerine lojistik sağlayacak kapasitesi vardır.
Bu da ABD olmadan tek başına hiç bir operasyon yapamayacak dünyadaki tek ordudur. Bu nedenle de komutanın Irak hükümetinde olmasının bir önemi yoktur. Anbar operasyonu ve benzeri diğer operasyonlar ‘ortaklık programı’(washington post) adıyla gerşekleştirilmiştir. ABD’nin geri çekilme planlarında Amerikan hava gücünün Irak’ta kalıcılığını (newyorker.com) öngörmektedir. Bu da askeri gücün ırak hükümetine belirsiz bir süre devredilmeyeceğini göstermektedir.
Devamı:
-Pentegonun Irak raporu ’güvenlik ve istikrar’
-Polis gücü
-Güney ve şiiler
-Kuzey ve Kürtler
-Otorite boşluğu
