Demokrasi Sonrası , Parçalanma Öncesi
Savaş Nurettin
Iraklılar, ABD işgali öncesi uzun yılların ambargosu, savaşları ve dolayısıyla sosyal, ekonomik gerilemenin içerisinde dikta rejimin yıkılması, diğer dünya devletleri gibi demokratik bir yönetim, sosyal ve ekonomik refah arzusu içerisinndeydi.
Bu durumdan istifade eden ABD’nin demokrasi yalanlarına bile inanmaktan başka alternatif yoktu.
İhtilal ve monarşi kültürüne sahip Irak’ta demokratik yapılanma, sadece direnişe karşı alternatif bir cephe olmakla kalmayacak, uzun vadede parçalanmayı da getirecekti.
Ocak 2005 seçimlerinin oluşturduğu geçici hükümet, yazacağı anayasa ve yapacağı yeni meclis seçimleri içten içe Irak’ı parçalanmalara hazırlarken diğer taraftan ABD’nin demokratik yapılanma vitririni süslüyordu.
Etnik ve mezhebe dayalı siyasi gruplaşmalar demokratik yapılanmanın gerekleriydi. Iraklı her gurup bu hakkından istifade edip yeni politik yapılanmada pay arayışı, aynı zamanda ABD’nin geliştirdiği stratejilere de hizmet edecekti.
ABD’nin Irak’ı prototip demokratik yönetim, ekonomik ve sosyal inşası iddaları, mevcut dikta rejimi yıkması askeri zaferini, demokratik yapılanma ve Irak’ın yeniden inşası gibi politik zaferlere dönüştürmesine yetmemiştir.
Böylece ABD, ortadoğunun kalbinde jeostratejik kontrolü sağlayacak bir büyük Irak modelinden vazgeçerek daha basit bir yapılanmaya yönelmiştir.
Direnişin şartları değiştirmesini mütakiben ABD, Güney Kore modelini uygulamaya çalışmaktadır.
İç savaşa giden gelişmeler, ABD’nin Irak’tan asker çekmesi tartişmalarının yoğunlaştığı bir dönemde patlak vermiştir.
İç Savaş ve Parçalanma
Nitekim bu modelin uygulanabilmesi için de ABD’nin öncellikle, ülkeyi ekonomik ve askeri olarak kendisine muhtaç durumda tutması gerekiyor. Dünya kamuoyu , aksi takdirde bir iç savaşın başlayacağına ve yeni bir diktatörün geri geleceğine kısa sürede ikna edilmelidir ki ABD, Irak’taki askeri varlığını sürdürerek kontrolü sağlayabilecektir.
ABD, ”Irak halkinin güveni ve ihtiyaci nedeniyle variz ” sloganinin şartlarını oluşturmaya çalışmaktadır.
ABD, Irak’tan asker çekiyor görünse de, ülkede bir çok askeri üs kuracak ve opere edecektir.
-Irak’ta güvnliği sağlayabilecek gerekli donanımdan mahrum bir askeri güç ile Arap, Türkmen, Kürt, Sünni, Şii arasında muhtemel bir ulusal birliği bozarak ve Irak’ın bölünmesini etkin bir şekilde destekleyerek, savunmasız bir Irak federasyonu yaratmayı planlamaktadır.
Türkmeneli’de Kürtler için iktisadi kaynaklar yaratarak ayrık bir oluşumun esasını yaratması da bunu göstermektedir. Benzeri uygulamalara Basra ve Amara’da da rastlanmaktadır.
-Kendisinin engelleyemediği takdirde Irak ulusal kimliğini reddedecek bir düşman yaratmak da ABD’nin değişen yeni yöntemi olarak ortaya çıkmaktadır. Bu rolü İran ve uzantıları çok iyi doldurmaktadır.NYT gazetesi
ABD, Irak tam anlamıyla kontrol altına alınamadığı sürece, ortaya çıkabilecek herhangi bir ulusal birliği bozmak üzere Irak’ın iç ve dış dayanaklarını sarsarak halkı lıberasyon düşüncesinden uzaklaştırmakta başarılı görünmektedir. Bu, şiddet ve silahlı milislerin (Zarkavi) hakimiyetinin, iktisadi gerilemenin, koltuk kavgasının ve yağmanın devamı demektir ki muhtemel bir birleşik direnişi ve Irak devletini imkansız kılacaktır.
Böylece yeni kıyafetle getirilecek diktatörlüğün ilkeleri de yeni Irak haritasının arkasına not edilecektir.
